WORK....*mede mogelijk gemaakt door

Geregeld krijg ik de vragen over mijn toch nog beste nieuwe werk. Zeker nu ik in dienst ben bij Nobel. Logisch, zou ik ook nieuwsgierig bij zijn bij anderen. Bij mijn antwoord op hoeveel ik werk gaan meestal de wenkbrauwen omhoog. 

Ik werk namelijk 22.5 tot 26.5 uur in de week. Dit is verdeeld over 4 dagen. Maandag en vrijdag werk ik een halve dag, dinsdag en donderdag een hele dag. De halve dagen worden nog wel eens opgerekt naar 15.00. Ik snap de wenkbrauwen wel die dan even omhoog gaan. Na 2 jaar ziekte wet, met weken erbij dat zelfs 1 uurtje werken teveel was. Maar ook voor dat ik ziek werd werkte ik maar 14 uur. Hoe kan dat dat je nu zoveel kan werken?

Gelukkig is er veel veranderd. Mijn belastbaarheid is enorm vooruit gegaan. Ik kan veel meer dan toen ik ziek thuis was. Maar er zijn ook heel wat dingen veranderd in ons gezin. Eerst even voor jullie beeld hoe het "vroeger" ging... Ik hielp de jongens met opstarten en ging mee naar school, het huishouden draaide ik volledig, kookte altijd en 's avonds hielp ik mee de kinderen op bed leggen. Hans die werkte fulltime en ik werkte zo weinig dat ik logischer wijs meer deed. Toen ik ziek thuis kwam te zitten kwam alles op Hans zijn schouders neer... de ochtendspits, kinderen de deur uithelpen, koken, huishouden bijhouden en de avondspits alleen, terwijl ik vaak plat lag. 

En nu dan... ?

Nou Hans doet nog steeds de ochtendspits, ik start rustiger op en fiets samen met de kinderen naar school en een stukje verder naar mijn werk. Koken doe ik nog wel, maar op dagen dat ik laat klaar ben staat vaak de slowcooker aan en kost het mij geen energie. Ook experimenteer ik minder en kost het koken daardoor minder energie. Hans wast op zaterdag al onze was weg, waar we dat normaal vaak nog wel samen deden. Ondertussen hebben we ook een hulp in de huishouding en komen we thuis in een schoon huis. Hans legt meestal de kinderen op bed, omdat mijn energie dan op is... 

Moet je wel willen werken dan?

Als 1 ding duidelijk geworden is in de 1,5 jaar die ik thuis op de bank doorbracht is het wel, dat ik werken echt heel erg leuk vind. Ik hou ervan om buiten de deur mijn ding te doen, buiten mama ook gewoon Ilse te zijn. En ik kan je ook vertellen als je zoveel thuis bent is er voor mij niks meer aan. Dat komt ook doordat ik niet alles kan. Wassen draaien kan ik niet, het huishouden doen kan ik niet. Uren in de keuken staan kan ik niet. 

Dus wat blijft er dan nog over? Ja inderdaad, wandelen, thee drinken met vriendinnen, knutselen en Netflix. Ik kan je uit ervaring vertellen dat dat verveelt! Heel erg zelfs, want iedere dag hetzelfde rondje wandelen is na 5 weken echt niet leuk meer. Die vriendinnen werken en hebben een druk leven en in de praktijk komt het er niet zoveel van. Het lijkt of ik uren kan knutselen en ja dat kan ik ook.. maar 7 dagen in de week uren crea bezig zijn, nee dat gaat niet. Netflix, tja... moet je dat willen en op een gegeven moment heb je alles wel gezien. 

Dus ja!

Ik wil zoveel werken... want thuis ben ik te beperkt om mijn week te vullen. En ik ben zo blij dat ik van deze werkgever de kans heb gekregen om te werken en mijn werk en dagen zo in te vullen dat ze voor mij en mijn gezin goed zijn. Thuis is dit de nieuwe standaard en ja hij is scheef, maar daar kunnen we helaas niks in veranderen en we hebben hier onze eigen manier in gevonden. Wel is het eens pittig voor Hans die naast zijn fulltime job ook nog zoveel doet.... maar hij doet het graag.

Dus ja ik werk zoveel...maar dat is mede mogelijk gemaakt door mijn lieve man, de hulp en een slowcooker... daarnaast hou ik dus nog heerlijke vrije tijd over om te knutselen in m'n art journal of bijbel..