GOODBYE FEBRUARI *2019

Februari begon met het overlijden van mijn beste vriend... een heftige maand daardoor met veel wisselende emoties en een begrafenis. Ondertussen is de rauwe emotie eraf en is er plek gemaakt voor missen en mooie herinneringen koesteren. Onderstaande foto was van die week.. waarbij het weer zo leek te weerspiegelen wat ik voelde.

Beide kids werden ziek in februari en waren allebei een ruime week thuis. Best lastig allebei ziek en aan de andere kant wel handiger met opvang regelen. Gelukkig zijn ze weer helemaal de oude en huppelen :). Dit is 1 van de laatste dagen dat ze ziek thuis waren. De jongste zwaaide me uit en een uurtje later zouden ze opgehaald worden door opa en oma om daar de rest van de dag te zijn. 

In verband met een goede aanbieding kon ik mijn telefoon vervangen en doorschuiven naar onze oudste. Later in de maand kreeg Hans ook een nieuwe telefoon van zijn werk en nu heeft de jongste dus ook een nieuwe telefoon. 

Hoera er was zon, nog wel koud, maar he wij gaan lekker naar buiten. Op zondag proberen we altijd een stuk te wandelen en standaard gaan de afstandsbestuurbare auto's mee. Ideaal en zo leuk, want die dingen doen altijd wel iets onhandigs waardoor we allemaal in een deuk liggen. 

Het gaat goed met me!

zo dat mag ook wel eens gezegd worden. Het voelt of alles lekker op de rit staat en goed loopt. Daarnaast ben ik de afgelopen weken veel meer gaan wandelen, kon ik meer trainen, werd het wat warmen (wat betekend dat er meer energie in mijn lijf is)... dit alles maakt dat ik minder pijn heb. Mijn belastbaarheid gaat daardoor omhoog en daar ben ik zo blij mee. Toch was ik terughoudend in het blij zijn. Ik heb het al eens eerder gehad en toen kwam ik bij de fysio en bleek het helemaal niet zo goed te gaan en had ik niet alle signalen goed opgepikt. Maar nu...nu was de fysio ook blij en erg enthousiast.... Hoera... nu de eer aan mij om dit vol te houden en deze balans tot een nieuwe standaard te maken.. te zorgen dat ik erg goed blijf luisteren naar mijn lichaam en de signalen, maar tegelijk ook goed blijf bewegen en trainen en toch ook weer genoeg rust pak. Een spanningsveld zal het blijven, maar dit is winst waar ik erg blij mee ben. 

Ik kom me weer heerlijk uitleven in mijn bijbel en art journal.. ik merk steeds meer dat creativiteit echt een uitlaatklep is voor me. Daarom maar ik er dus ook echt tijd voor vrij.. even opladen en hoofd leegmaken. 

Deze foto zegt zoveel voor ons... want de loodsen links zijn de loodsen van mijn man zijn werk. Het schip de Filia Nettie wordt bij hem gelost op dat moment. Het kleine schip ervoor blauw/wit met een oranje rand op het dak is 1 van de bunkerschepen van het bedrijf waar ik werk. Hoe tof is het... dat onze werkwerelden elkaar zo raken!

Er was grote opruiming nodig en dus ging de bezem door de kinderkamers. Sinds die tijd gaat het aardig goed en spelen ze weer zoveel lekkerder. En over een tijdje doen we het gewoon nog eens ;)

Onze oudste heeft een toffe kledingstijl ontdekt die hij helemaal geweldig vind. Dit setje kochten we vorig jaar in Oostenrijk in de uitverkoop en hij heeft het de afgelopen weken geregeld aan op zondag. Zo tof om te zien hoe hij zijn eigen stijl ontdekt en die ook allemaal combineert en er zelf ook zo van geniet. Hoera voor tieners.

Altijd dichtbij elkaar.. elkaars grootste vriendjes!

Het ritme voor broodbakken is weer terug tot groot plezier van mijn 3 heren die liever mijn eigen gebakken brood eten ipv dat uit de winkel. Groter compliment kan je niet krijgen in een mannen huishouden toch ;).

Onze vriezer was qua vlees leeg, ik koop dan graag in 1 keer heel veel en gooi hem gelijk weer vol. Bij de Dirk viel ik met mijn neus in de boter en kocht een paar goede aanbiedingen maar ook een tas vol met afgeprijsd vlees wat op de datum is. 

Zoals ik al schreef we zijn veel aan de wandel. Nu niet meer op de automatische piloot, maar heel bewust voelend. Kan ik het rondje nog wat groter maken of moeten we afbuigen richting huis. We wandelen veel samen, maar ik vind het ook heerlijk om even alleen te wandelen na een drukke dag. Ik loop vooral op mijn nieuwe bergschoenen die ik vorig jaar kocht in Oostenrijk. Zo kan ik ze goed inlopen voor komende zomer. 

En toen ineens werd het lente... tenminste het leek wel zomer.. De eerste dagen was het lekker met een trui en sjaal. Snel daarna volgde echt warme dagen in de zon. Heerlijk zeg wat genieten en wat een ontspanning voor mijn spieren. Voor ons huis hebben we 's middags nog heerlijk de warme zon en daar ben ik dus geregeld te vinden. 

Van de fotoshoot die we in december hadden lieten we een foto op canvas afdrukken... De leukste in onze ogen. Tof dat de kleuren van onze kleding terug komt in ons interieur. Zo blij met die mannen boven de bank!

Februari bleek ook schoenen maand te zijn... ik kocht ... schrik niet..4 paar nieuwe schoenen. Maar ik moest er ook 5 weggooien en die waren allemaal zeker 5-10 jaar oud. Dus vooruit dan mag het wel. Met onderstaande groene laarzen ben ik zo blij. Ik kocht ze bij Bristol. 

Beide jongens hadden op zaterdag een feestje en wij doken even de stad in. Even naar de markt en samen ergens wat drinken en eten. Om echt uit eten te gaan hadden we te weinig tijd dus namen we diverse borrelhapjes bij de wijn en aten zo ons avondeten. Zo fijn om er samen op uit te gaan en tijd aan elkaar te spenderen. 

Ik ben flink bezig geweest in mijn nieuwe bijbel en hij wordt al voller en voller. Deze foto laat voor mij zien hoe ik de afgelopen maanden bezig ben geweest met God en Zijn woord. Heerlijk om erin te "duiken" en me te laten vullen door Zijn liefde..

Vertel lieffie... 

hoe was het op school! soms hebben ze zo'n warme beker choco en een luisterende houding erg hard nodig. Gelukkig heet ik mama en mag ik die rol vervullen!

Voorjaar in huis met een grote bos tulpen! Heerlijk om de sfeer zo binnen te halen. 

We waren vorige week 17 jaar getrouwd. Mensen wat een tijd.. ik zie ons nog staan.. broekies van 19 en 23 klaar voor het leven en we zeiden voluit JA. En nog steeds zo blij met hem. Een huwelijk gaat niet vanzelf, het is werken om elkaar aan te voelen en te geven wat de ander nodig heeft. Maar uiteindelijk is het zo gaaf om een maatje te hebben die je precies aanvult! 

Voor ons is het een traditie om met onze trouwdag een nachtje weg te gaan samen. Op vrijdag brachten we de kinderen naar school en reden door naar de Veluwe Zoom. Daar wandelde we 5 km over de mistige heide, dronken warme choco met appeltaart en liepen weer verder. 

We reden door naar Zutphen.. op deze manier is een lange autorit leuk en heb ik tussendoor voldoende rust en beweging. Daarnaast is het superleuk om meerdere dingen te doen in 2 van die daagjes. Die avond gingen we in het hotel uiteten en dronken we samen nog wat in de bar. 

Zaterdag was een echte bijkom dag.. Uitslapen, genieten van het ontbijtbuffet, nog een tijdje rusten op de kamer. Daarna gingen we naar Enschede, wat een leuke stad is dat zeg! We waren verrast door het aanbod van winkels, de leuke markt en toch ook weer kleine leuke winkeltjes. Erg leuk. Aan het einde van de middag reden we naar huis met een prachtige lucht voor ons. 

Het leek wel zomer de afgelopen dagen, wat leuk voor de kinderen die nu vakantie hebben. In onze voortuin is het nu het lekkerste en dus verhuisde we naar de voorkant. De jongens lezen en knutselen aan een kijkdoos en ik lees lekker. Tot mijn verbazing zag ik zelfs echt al verkleurd was... Het is echt lekker dit weer, maar het klopt echt niet zo in februari... 

Ondertussen werk ik deze week gewoon en moet de achterstand van een vrije dag inhalen. Dat betekend een rommelig buro en hard doorwerken om weer op orde te komen. Daarnaast is het ook nog eens heel druk dus extra lastig om weer bij te zijn. Maar goed blijven lachen en ademhalen, want het komt vanzelf weer goed. Hier onder dus mijn plekje... thee, fruit en heel veel papier die door al mijn mannelijk collega's bij mij gedumpt hebben ;).

Ongelooflijk toch na je werkdag in de winter in je vestje met sjaal naar huis fietsen..

In de vakantie worden er veel spelletjes gespeeld.. Ook wordt de halve huiskamer verbouwd en kruipt de kat op schoot... Kastjes laat je gewoon openstaan achter je billen en het geeft allemaal niks ;)...hahah niet dus dat laatste.. Maar de rest klopt wel aardig en deze heren vermaken zich best.

Deze muffins maakte ik gisteren in een spontane bui omdat er blauwe bessen op moesten. En ze zijn zoooooo lekker... Recept zal ik snel delen.